توضیحات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد صفحه كلیدها دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد صفحه كلیدها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد صفحه كلیدها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن تحقیق در مورد صفحه كلیدها :

صفحه كلیدها

صفحه كلیدها در دو طرح سنتی (Traditional) و ارگونومیك (Ergonomic) تولید می شوند ، لغت «ارگونومیك» به معنای طراحی بصورت ایمن و برقراری ارتباط آسان بین انسان و ماشین (كامپیوتر)‌می باشد . صفحه كلیدهای ارگونومیك بصورتی طراحی شده اند كه مچ دستهای شما را بالا و متقیم نگه دارند . این مورد برای بعضی از كاربران راحتی را فراهم می كند و برای بعضی ها خیر . 

صفحه كلیدها در مقابل كلیدهایی كه فشار داده می شوند عكس العمل های متفاوتی دارند . بعضی از افراد دوست دارند كه كلیدهای صفحه كلید محكم باشند و تعدادی دوست دارند كه هنگام كلید زدن بر روی صفحه كلید ، صدای بیشتری (صدای زدن كلیدها) تولید شود . یك صفحه كلید ممكن است دارای میله ها یا دایره های برجسته بر روی كلیدهای J و F باشد تا بتواند به قرار گرفتن انگشتان شما در محل صحیح كمك كند . ویژگی دیگر ، عمق موجود در لبه بالایی صفحه

كلید است كه مداد ، خودكار و ; را نگه می دارد . بعضی از صفحه كلیدها در پشت خود‌، دارای یك پورت ماوس هستند . صفحه كلیدهای خاصی وجود دارند كه دارای گوی های ردیاب Trackball) یا اسكنرهای مغناطیسی هستند كه برای اسكن كردن كارتهای اعتیاری (Credit Cards) در مغازه های خرده فروشی بكار می روند .

تولید كننده های صفحه كلید برای برقراری اتصال كلیدها از یكی از دو فناوری زیر استفاده می كنند : 1-اتصال ورقه‌ای (Foil Contact) ، اتصال فلزی (Metal Contact). در یك صفحه كلید با اتصال ورقه ای ، هنگامیكه كلیدی را فشار می دهید دو لایه از ورقه های فلزی با هم تماس پیدا كرده و مداری را می بندند . یك فنر كوچك كه در زیر در پوش كلید قرار دارد ، بعد از رها شدن كلید ، آنرا به حالت عادی خود بر می گرداند . صفحه كلیدهای با اتصال فلزی گرانتر و سنگین تر هستند . این نوع صفحه كلیدها توسط شركتهای IBM ، AT&T و شركتهای دیگر ساخته می شوند . در این صفحه كلیدها ، هنگانیكه كلیدی را فشار می دهید ، دو صفحه فلزی اتصال را برقرار می كنند و هنگامیكه كلید رها می شود یك فنر كوچك باعث می شود كه كلید به حالت عادی بر گردد .

 

كانكتورهای صفحه كلید
صفحه كلیدها به سه روش به PC متصل می شوند : توسط یك كانكتور PS/2 (كه گاهی اوقات mini-DIN نامیده می شود ) یك كانكتور DIN ، و یا جدیداً با استفاده از یك پورت USB .

كانكتور DIN گرد بوده و دارای 5 پین است . نوع دیگر كانكتور PS/2 است كه دارای 6 پین است . جدول زیر پایه های خروجی (وضعیت و معنای هر پایه) هر دو نوع كانكتور را نشان می دهد . اگر صفحه كلیدی كه شما استفاده می كنید دارای كانكتوری متفاوت با پورت صفحه كلید كامپیوتر شما است ، از یك وفق دهنده كانكتور صفحه كلید استفاده نمایید . یك نمونه تبدیل وجود دارد كه كانكتور DIN را به PS/2 یا PS/2 را به DIN تبدیل می كند .
بدون توجه به نوع اتصال یا ساختار صفحه كلید ، هنگامیكه كلیدی فشار داده می شود، یك فرآیند منطقی اتفاق می افتد . ابتدا یك كد به نام make code و هنگام رها كردن آن كدی به نام break code تولید می شود . یك تراشه در داخل صفحه كلید این كدها را پردازش كرده و نتیجه را به CPUارسال می كند . این تراشه موقعیت كلید فشار داده شده را مشخص كرده و آن موقعیت را به همراه IRQ به CPU ارسال می‌كند . كد پویش شده (Scan code) بطور موقتی در حافظه ذخیره می شود . درایور صفحه كلید كه غالباً در BIOS سیستم ذخیره شده است ، كد پویش شده را به كاراكتر تخصیص یافته به آن كد تبدیل می كند كه این كار مطابق با درایور انتخاب شده صفحه كلید صورت می پذیرد . درایورهای مختلفی برای تغییر دادن كد پویش شده وجود دارند .
درایورهای سخت مورد استفاده در میكروكامپیوترهای امروزی از نسل كامپیوتر های Mainframe اولیه در دهه 1970 می باشند . این درایوها شامل صفحات یا دیسكهایی هستند كه بسیار بزرگتر و باریكتر از صفحه های فونوگراف می باشند . این صفحات به نحوی به هم چسبیده اند كه فضای لازم برای حركت هدهای خواندن / نوشتن بین آنها وجود داشته باشد . هدها در هنگامی كه صفحات با سرعت زیاد در حال گردش هستند بطور هماهنگی حركت می كنند .

در دهه 1970 نویسندگان برنامه های كاربردی تعیین كننده چگونگی و مكان نوشته شدن اطلاعات بر روی سینی ها بودند . آنها برنامه های خود را به گونه ای می نوشتند كه داده ها بطور یكنواخت بر روی دیسك ها قرار بگیرند . بطوریكه هدها تا آنجایی كه ممكن بود در هنگام خواندن و نوشتن حركتی یكنواخت داشته

باشند . آنها با نگاه كردن به هد از پشت حفاظ شفاف ، می توانستند در مورد كار خود قضاوت كنند . چنانچه برنامه ریزی مناسب بود ، هدها بطور ملایم بر روی دیسكها حركت می كردند و در غیر این صورت هدها برای استخراج اطلاعات بطور نامنظم به عقب و جلو می پریدند . در سیستم های امروزی مسائل بسیار پیچیده تر هستند . چندین لایه نرم افزاری بین اطلاعات ذخیره شده روی درایو سخت یا فلاپی دیسكها قرار دارند و این برنامه ها می توانند باعث خواندن از دیسك یا نوشتن بر روی آن شوند .

در واقع ساختمان و عملكرد درایوهای سخت تغییری نكرده است . درایوهای سخت مدرن دارای 2 با تعداد بیشتری صفحه هستند كه چسبیده به هم و بصورت هماهنگ می چرخند . هدهای خواندن / نوشتن توسط یك محرك كنترل شده و بطور هماهنگ در طول سطح دیسكهایی كه به دور یك محور باریك می چرخند به عقب و جلو حركت می كند . انواع گوناگوی از درایوهای سخت ‍PC وجود دارد كه همگی از میدان مغناطیسی استفاده كرده و اطلاعات در شیار سكتورهای روی آنها ذخیره شده و فایل های اطلاعات در دسته هایی كه شامل یك یا تعدادی بیشتر سكتور می باشند ، آدرس دهی می شوند .

شكل 1 یك درایو سخت یا چهار سینی را نشان می دهد . از تمامی 8 رویه این چهار صفحه برای ذخیره كردن داده استفاده شده است ، اگرچه در بعضی از درایوهای سخت سطح بالایی اولین صفحه ، فقط مانند درایوهای فلاپی ، اطلاعاتی را برای ردیابی داده و كاركرد دیسك نگهداری می كند .

هر رویه یا سطح یك صفحه درایو سخت یك هد Head)) نامیده می شود . ( با مكانیسمی كه در روی سینی حركت كرده و عمل خواندن و نوشتن را انجام می دهد اشتباه نكنید) . همچون درایو فلاپی ، هر هد به شیارها (Trcacks) و سكتورها(Sectors) تقسیم می شود . هشت شیار نشان داده شده در شكل كه همگی در یك فاصله تا مركز سینی ها قرار داشته و بر روی هم یك سیلندر تشكیل می دهند. اگر یك دیسك 300 شیار بر هر هد داشته باشد ، بنابراین به همین تعداد سیلندر خواهد داشت .

مشابه فلاپی دیسكها ، داده نوشته شده روی یك درایو سخت از بیرونی ترین شیار آغاز می گردد . تمامی سیلندر اول باید قبل از آنكه هدهای خواندن / نوشتن برای پر كردن سیلندر دوم به جلو حركت كنند پر شده باشد . لازم به یادآوری است كه شیارهایی كه به مركز یك سینی نزدیكتر هستند كوچكترند اما باید به همان اندازه شیارهای دورتر یعنی شیارهای نزدیك به لبه بیرونی ، داده ذخیره كنند . از آنجایی كه با حركت هدها به سمت مركز ، شیارها كوچكتر و كوچكتر می شوند ، هدهای خواندن / نوشتن باید نحوه نوشتن داده را تغییر دهند چرا كه سكتورها مقدار ثابتی بایت ذخیره می كنند ، حتی اگر اندازه فیزیكی آنها تفاوت كند . می توان از دو روش جبران سازی نوشتن و كاهش جریان نوشتن برای تطبیق شیارهای كوچكتر استفاده كرد .

جبران سازی نوشتن ، سرعت نوشتن داده در درایو را با كوچكتر شدن شیارهای نزدیك به مركز افزایش می دهد . اگر درایو سخت از این روش نوشتن استفاده كند ، شیار یا سیلندری را كه جبران سازی از آن آغاز شده مشخص می كند . ضمیمه B نشان می دهد كه بعضی از درایوها از این روش استفاده نمی كنند در بعضی جداول جبران سازی به صورت مجموع سیلندرهای هر درایو نمایش داده شده و این مطلب بدین معنی است كه از جبران سازی استفاده نشده است .
كاهش جریان نوشتن همانند نامش عمل می كند یعنی در سیلندرهای نزدیك مركز صفحه هدهای خواندن / نوشتن به این دلیل كه نقاط به هم نزدیك و نزدیكتر می‌شوند ،‌جریان لازم برای ایجاد نقاط مغناطیسی بر روی دیسك را كاهش می دهند . این روش به اندازه روش قبل رایج نیست .

 

فناوری IDE
تقریباً در همه درایوهای سخت موجود در بازار از استاندارد IDE استفاده شده است ،‌ اما همیشه هم این چنین نیست . بعضی از درایوهای قدیمی تر كه هنوز در بازار موجود هستند از استانداردهایی مانند MFM و RLL و ESDI استفاده كرده اند . انواع پیشرفته تر فناوری IDE همچون IDE پیشرفته (EIDI) و SCSI نیز وجود دارند كه شامل یك درایو IDE و یك گذرگاه ویژه ورودی / خروجی سریع با كنترل كننده گذرگاه مخصوص به خود می باشد .
در كنار درایوهای سخت ، درایوهای قابل جابجایی (Removable Drives) روز به روز رایج‌تر می شوند . بخش بعدی چگونگی كار IDE و SCSI و درایوهای قابل جابجایی را مورد بحث قرار داده و همچنین شامل درایوهای MFM و RLL (فقط به خاطر دلایل تاریخی) می باشد تا به درك شما درباره‌ مبانی اولیه و پیشینه فناوری درایوهای امروزی كمك كند .

چنانچه پیش از این شرح داده شد یك درایو سخت شامل دو یا تعداد بیشتری صفحه فلزی دوار می باشد كه بدون فاصله هوایی با هدهای خواندن / نوشتن ، كه به عقب و جلو حركت می كنند ، جایگذاری شده اند . درایو در داخل یك محفظه در جعبه كامپیوتر جای گرفته و به طرز مطمئنی توسط نگهدارنده ها و یا پیچ و مهره به نگهدارنده متصل می شود . این كار از آسیب دیدگی درایو هنگامی كه هدها به سطح دیسك خیلی نزدیك بوده و دیسكها در حال چرخش هستند ، جلوگیری می كند .

یك درایو سخت نیازمند یك برد كنترل كننده كه دارای ROM برنامه ریزی شده برای فرمان دادن به هدهای خواندن / نوشتن است می باشد تا مشخص كند كه هدها چگونه ، كجا و چه وقت در امتداد صفحه های فلزی حركت كرده و چگونه داده را بخوانند و یا بنویسند . در درایوهای IDE و SCSI كنترل كننده بر روبرد مدار چاپی روی محفظه درایو قرار گرفته و جزیی از این مجموعه به حساب می آید ( از همین رو است كه واژه IDE یا الكترونیك دستگاههای مجتمع برای آن انتخاب شده است) . در درایوهای قدیمی تر RLL و MFM ، برد كنترل كننده به صورت مجزا و آزاد وجود دارد و بوسیله دو كابل به درایو متصل می شود . امروزه ، كنترل كننده IDE از طریق یك كابل داده كه بین درایو و اتصال IDE روی برد سیستم قرار دارد ، به درایو متصل می شود . بردهای سیستم قدیمی تر اتصال IDE نداشتند لذا از یك كارت وفق دهنده كوچك كه به عنوان یك گذرگاه بین درایو و برد سیستم عمل می كرد استفاده می شد . كابل داده بین درایو و كارت وفق دهنده (adapter card) كه در اسلات ISA روی برد سیستم جای می گیرد ، متصل می شود .

شكل 2 یك زیر مجموعه سخت افزاری شامل یك درایو سخت IDE و. اتصالات آن به برد سیستم را نشان می دهد . علاوه بر اتصال برای كابل داده 40 پین ، درایو سخت دارای یك سیم اتصال به منبع تغذیه برای گرفتن برق می باشد .

تقریباً تمامی درایوهای بازار محصول فناوری IDE هستند . فناوری IDE یك نوآوری جدید در درایوهای سخت RLL و MEM بوده و عرصه های جدیدی را در این زمینه می گشاید . برای درك اینكه فناوری IDE از چه لحاظ با دیگر فناوری ها متفاوت است ، چگونگی فرمت سطح پایین را شرح می دهیم .

شیارها و سكتورهای روی یك درایو IDE
فناوری های MFM و RLL 26 و یا 17 سكتور بر روی هر شیار در سطح صفحه فلزی درایو استفاده می كنند . شیارهای بزرگتر و نزدیك به خارج صفحه فلزی شامل همان تعداد بایتهایی هستند كه شیارهای كوچكتر نزدیك به مركز صفحه فلزی می‌باشند . این سازماندهی ، فرمت یك درایو و بعد از آن دستیابی به داده را آسان تر می سازد اما باعث هدر رفتن فضای درایو نیز می شود . تعداد بایتهایی كه یك شیار می تواند داشته باشد توسط نزدیك ترین شیار به مركز مشخص می شود و سایر شیارها باید از همین نظام تبعیت كنند .

یكی از پیشرفتهای اصلی در فناوری IDE این است كه در درایوهای IDE این محدودیت از بین رفته است . در درایوهای IDE تعداد سكتورهای روی هر شیار در طول سینی ثابت نیستند . در این فرمت جدید كه ضبط منطقه ای بیت (zone bit recording) نامیده می شود ، شیارهای نزدیك به مركز دارای كمترین تعداد سكتور بر روی شیار می باشند و هر چه كه شیار ها بزرگتر می شوند تعداد سكتورها افزایش می‌یابد . به عبارت دیگر هر شیار روی درایو IDE طوری طراحی

شده است كه متناسب با اندازه‌ شیار دارای مقدار بهینه ای از سكتورها باشد . چیزی كه این سازماندهی را عملی ساخته این است كه : همچنان 512 بیت در هر سكتور درایو وجود دارد . اگر این ثبات وجود نداشت ، آنگاه سیستم عامل (OS) هنگام ارتباط با درایو مشكلات گوناگونی پیش رو داشت و به خاطر اینكه شیارها تعداد متفاوتی سكتور دارند ، سیستم عامل هنگام ارتباط با درایو IDE ، چنانكه در فلاپی دیسك ها و درایوهای سخت قدیم انجام می شد ، نمی تواند با BIOS كنترل كننده درایو سخت از طریق شیارها و سكتورهای مربوطه ارتباط برقرار كند . لذا باید روشهای جدید و موثرتری به كار گرفته شود .

 

فرمت كردن یك درایو
می دانیم كه هنگامی كه DOS یك دیسك را فرمت می كند ، سكتورها و شیارها را روی دیسك مشخص و علامت گذاری می كند . در درایوهای IDE از آنجا كه علامت گذاری شیارها و سكتورها از روند ساده ای پیروی نمی كند ، این فرآیند در كارخانه انجام می گیرد . این عملیات فرمت كردن سطح پایین (Low-Level Formatting) نامیده می شود . سیستم عامل ، همچنان اجرا كننده باقی مانده عملیات فرمت (یعنی ایجاد بوت سكتور ، FAT و دایركتوری ریشه) می باشد كه به این عملیات ، فرمت كردن سطح بالا (High-Level Formatting) یا فرمت كردن سیستم عامل گفته می شود .
در فناری های قدیمی تر RLL و MFM و BIOS سیستم ، سیستم عامل و یا برنامه‌های كمكی مانند Norton و SpinRite می توانند فرمت سطح پایین را انجام دهند . چنانكه هم اكنون نیز یك روال فرمت سطح پایین وجود دارد كه بخشی از استاندارد BIOS سیستم می باشد . در مورد یك درایو IDE استفاده از BIOS سیستم و یا نرم افزار كمكی استاندارد برای فرمت كردن سطح پایین فاجعه خواهد بود . فرمت درایو IDE به این صورت ، ممكن است باعث تخریب دائمی درایو شود مگر اینكه BIOS كنترل كننده درایو تا به آن اندازه هوشمند باشد كه چنین دستوراتی را نپذیرد . به خاطر روش خاص فرمت درایو IDE و نحوه دستیابی به داده در آن ، شما باید از یك كنترل كننده مخصوص به درایو IDE استفاده كنید . به همین خاطر درایوهای IDE دارای یك كنترل كننده تعبیه شده در بر روی محفظه جایگیری درایو بوده و كنترل كننده و درایو به طور قائم به هم متصل شده اند .

به خاظر آنكه درایوها توسط تولید كننده به صورت سطح پایین فرمت شده اند ، دیگر نمی توانند در مانند درایوهای قدیمی دوباره فرمت كردن سطح پایین شوند . معمولاً انتظار می رود نشانه گذاری سكتور و شیار بر روی درایو كه توسط كارخانه انجام شده تا روز آخر كار درایو عمر كنند . به همین دلیل درایوهای IDE اغلب به عنوان درایوهایی غیرقابل دور ریختن شناخته می شوند . هنگامی كه شیارها و سكتورها به تدریج محو می شوند ، كه در نهایت چنین خواهد شد ، شما فقط باید درایو را به كناری گذاشته و یك درایو جدید خریداری كنید!

برای دریافت اینجا کلیک کنید

سوالات و نظرات شما

برچسب ها

سایت پروژه word, دانلود پروژه word, سایت پروژه, پروژه دات کام,
Copyright © 2014 cpro.ir
 
Clicky